On the beautiful expanse of this original homeland, the beautiful city of Dushanbe The skirt is wide: a young and Aryan capital with an elegant population fun and exciting.

Dushanbe is a city that can describe it`s beauty and expansive gardens, where amid lush greenery you can hear the delightful singing of birds, like the autumn partridge, which brings freshness to the air and fills the heart of the city with the harmony of its graceful melodies and sunsets. Feathered birds, resembling a rainbow on the treetops, enliven and give vibrant colors to the trees. This enchanting image continues to live in old verses, expressing itself through blossoming branches. (Partridge, a bird of black color, symbolizes melodiousness).

Bird Mino, it's a beautiful bird of our Asian region. Due to the distinctive colorful features of the Mino bird in this land, Tajikistan can be called the Mino country.

For a long time, this bird has settled in people's lives until now, to the point where communication with them has become domesticated and hand-learned, because the brave and alert Mino often warned people about the place where the snake lives.

In the legends of ancient Iran, the snake was always considered a symbol of evil and darkness, and it was buried in the sanctuary of demons. The struggle between good and evil, light and darkness, and the two poles of Ahura and Ahriman is one of the original contents of Firdawsi's Shahnama, which is rooted in the mythical beliefs of the inhabitants of Iran.

The story of the encounter between the mino and the snake seems to lead a thought to the mystical world of this role. As in a dream, the mine born of light drives away the black snake from people's dwellings and frees the bed of human life from filth.br />

Бояд зикр намуд, ки аз замонҳои қадим кишоварзон барои мубориза бо офатҳо, ба кумаки миноҳои тезбин такя мекардаанд, ба дараҷае ки парвариш ва афзоиши он ба дигар қитъа ва қораҳо паҳн шуда, дар Австралия миноро парандаи маҳбуб шумурдаанд.

Акнун миност, ки бо парвози устувор ва муқаррарии хеш “рӯъё, орзуи парвози одамиро” бедор карда, бо ҳамон чобукӣ ва тезандешӣ, нақши пурарзиши “посбонӣ” аз доштаҳои инсониро ифо мекунад.

Пайванди Душанбеи арҷманд ва минои қавипарвози он, нуқтаи оғози ин достони арзандаи “Флай Душанбе” аст. Мурғи мино, парвоз бар фарози ҷаҳонро оғоз кардааст...

Сарзамини ориётабори Тоҷикистон бо қобилиятҳои нуҳуфта ва ошкори фаровон, дар арсаи робитаҳои байналмилалӣ, густариши тиҷорати ҷаҳонӣ, тарақиёти ва муаррифии саноати маҳалӣ ва ғайра имконоти кофӣ дорад.

“Флай Душанбе” мекушад, ки бо беҳбуди ҳарчи бештари шароити мавҷуд, василаи тарғиби бозаргонон ва ширкатҳои муътабари ҷаҳон ба сармоягузорӣ ва таомули рӯзафзун бо кишвари Тоҷикистон гардад. Бешак, дар ояндаи наздик шоҳиди шинохти ҳарчӣ бештари қобилиятҳои иқтисодӣ, саноатӣ ва тиҷоратии ин диёри асил ба ҷаҳониён хоҳем шуд.

“Флай Душанбе” бо андешаи амалишавии орзуи парвоз барои ҷавонон дар Тоҷикистон маркази омӯзиши ҳавонавардӣ(авиатсионӣ)-ро таъсис карда, дар ростои рушди ин соҳа дар Осиёи Марказӣ гоми муҳиме бардоштанист.